Naar aanleiding van alles wat zich de afgelopen tijd heeft afgespeeld met betrekking tot Charlie Hebdo en de vele posts, artikelen, reacties en afbeeldingen die ik zie en lees, heb ik besloten mijn visie als christen hierover te delen. Voornamelijk omdat ik mensen op een bepaalde manier zie reageren op racistische uitspraken, die onder het mom van “vrijheid van meningsuiting” geroepen worden, zoals ik voorheen ook deed. Graag wil ik spreken tot deze mensen die zich zeer gekwetst voelen, iets wat ik volledig begrijp!

Ik als Armeens/Syrisch-orthodoxe christen kan zeggen dat ook wij al jarenlang aangevallen worden van alle kanten, gediscrimineerd worden en ook zwaar ‘beledigd’ worden.

‘Beledigen’ van Jezus
Mensen hebben zelfs geen idee meer over hoe vaak Jezus wel niet wordt afgebeeld op denigrerende manieren, omdat het zo “normaal” is geworden. Jezus komt ontzettend vaak voor in rare televisieseries zoals ‘South Park’, of dat Hij het middelpunt is van vele cabaretiers met betrekking tot ‘beledigingen’ en de ontzettend vele antichristelijke video’s die er zijn waar men zogenaamd om kan lachen!?

Op de basisschool kreeg ik zelfs als kind te horen van anderen dat God niet bestaat en ik dom was. Zelfs van volwassenen! Op de middelbare school heb ik mensen horen zeggen dat geloof voor alle ellende op de wereld zorgt, terwijl het mij juist al het geluk in mijn leven gegeven heeft. Dat ik een keer in de les zat en er een video werd afgespeeld waar het verhaal van Jezus op de meest belachelijke wijze werd vertoond en dat ik besloot niet meer in de les te zitten en uit de les ging, terwijl ik op de gang sta te wachten en mijn ‘schoolvrienden’ ontzettend hoorde lachen om de meest ongelooflijk kwetsende dingen. Althans kwetsend voor mij, maar dat was totaal niet belangrijk.

Dit allemaal is vooral onbegrijpelijk voor mij en vaak stel ik mezelf de vragen ‘Moet dit nu echt? Waarom elke keer weer dit gedoe? Wordt er nog rekening gehouden met elkaar? Waar is respect hebben voor elkaar gebleven? Waar is de liefde bij deze mensen, die Jezus ons juist heeft geleerd te hebben voor elkaar?’

Perceptie is realiteit
Vaak lees ik dat wij als gelovigen alles te persoonlijk nemen en dat juist het ‘beledigen’ van ons zo leuk is, omdat we het zo persoonlijk nemen. Maar ik vraag me dan af, wetende dat we het persoonlijk opnemen, misschien is het dan toch belangrijker voor ons dan anderen denken? Waarom stellen mensen dit soort vragen niet aan zichzelf? Perceptie is realiteit.

Schild creëren
Door de tijden heen heb ik een schild moeten creëren zoals vele christelijke vrienden van mij ook hebben moeten doen. Nu hetzelfde gebeurd bij de moslims wil ik graag mijn ervaring en advies delen met hen die in mijn ogen niet reageren zoals dat het beste is.

Ik raad de moslims aan ook een schild te creëren. Ik weet dat vele van jullie zullen denken: ‘nee en dit moeten we niet accepteren of toelaten. We laten niet over ons heen lopen. Ze komen hier niet mee weg etc.’ Ook dit begrijp ik volkomen, maar juist de reacties die velen nu geven, is wat zij willen. Laat het de kracht van jullie zijn, dat jullie door kunnen gaan wanneer je weer eens een raar plaatje ziet of een rare opmerking leest. Dat je dit soort mensen geen aandacht hoeft te geven. Dat je laat zien dat een simpele ziel, als zij die genieten van het ‘beledigen’ van anderen, nooit jou zouden kunnen kwetsen op wat voor manier dan ook.

Geen slachtoffers, maar strijders
Waar je ook in je leven zal gaan, welke mede-scholieren je zult krijgen, welke collega’s je zult krijgen of überhaupt welke weg je af zal leggen, er zal ALTIJD iemand zijn die jou en je geloof zullen ‘beledigen’. Wat vaak geneigd wordt te doen, is een slachtofferrol aan te nemen. Doe dit niet! Jij en ik zijn geen slachtoffers, maar wij zijn strijders!

Het ‘beledigen’ van een geloof heb ik in mijn verhaal telkens met aanhalingstekens aangeduid. Dit omdat het ‘beledigen’ eigenlijk geen beledigen is. Niemand kan mij of mijn geloof namelijk beledigen, alleen ik zelf. Kan iemand dat wel bij jou? Ik geloof er heilig in dat velen van jullie ook duidelijk weten dat dat eigenlijk onmogelijk is. Wij alleen kunnen onze geloof beledigen, door dat te doen wat fout is en terwijl wij weten dat het fout is.

De enige belediging aan God is namelijk door het reageren op zulke mensen op een non-Godse manier!

Het heeft een tijd geduurd, maar ik heb eindelijk mijn kracht en plek kunnen vinden in situaties waar mensen mij proberen neer te halen naar een niveau van aanval, waar ik als christen niet thuis hoor. Ik weet namelijk dat ik liefde moet en zal tonen aan eenieder die dat verdient, en ja we verdienen het allemaal. Ik hoop dat ook jullie een plek vinden, waar zulke aanvallen enkel niet-raak zullen zijn! Ik begrijp dus wat jullie mee maken en ik leef met jullie mee.

Mattheüs 5:44

“Maar Ik zeg: houd ook van uw vijanden! En bid voor wie u vervolgen!”

God bless you all!


Op de hoogte blijven van meer columns? Like ons dan op facebook en volg ons op twitter.

Yellah, deel a mattie
Armen Gabriel Tuken
Geboren en getogen in Nederland, door een Armeense vader en een Syrisch-Orthodoxe moeder, die beiden gestempeld werden als Turkse vluchtelingen. Vanuit huis altijd meegekregen dat je met hard werken kan bereiken wat je wilt. Ik heb in combinatie met de doelen in mijn leven, gekozen om Nederlands en Internationaal & Europees Recht te studeren aan de Radboud universiteit in Nijmegen. Onrechtvaardigheid trekt mij namelijk erg aan. In mijn ogen moet iedereen werken voor wat ze willen, maar tegelijkertijd behoort iedereen wel dezelfde kansen te krijgen. Mijn no1 regel: zoek potentie tot groei in elke situatie. Niet gevonden? Creëer het dan!

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in