Een Marokkaanse man ontmoette meer dan 35 jaar geleden een Nederlandse vrouw in Den Bosch. Deze ontmoeting eindigde in een waar liefdesverhaal en een groot avontuur voor beide.
De eerste fase van hun romance zette zich voort in Marokko en kreeg bijna dertien jaar geleden een nieuw hoofdstuk in Nederland. In de tussentijd kwamen er twee personages bij in hun levensverhaal, namelijk een zoon en een dochter. Zij heet Anissa, en dat ben ik.
Geboren en getogen in Marokko en opgevoed door een Nederlandse moeder en een Marokkaanse vader. Zij kozen er heel bewust voor om mijn broertje en ik in te bedden in beide culturen en vooral leren trots te zijn op een duale identiteit. Anders gezegd, ik kwam in mijn jonge jaren niet in aanmerking met de ‘ons en wij’ cultuur, tot ik op mijn twaalfde naar Nederland kwam. Feit was, in mijn nieuwe leefomgeving leek men meer de nadruk te leggen op verschillen en diversiteit was vaak negatief geladen.
Daar was ik dan, een jong meisje dat overtuigd was dat verscheidenheid een groot goed was. En tot de dag van vandaag geloof ik daar in en blijf ik het positief inzien. Want mijn dubbele culturele achtergrond heeft mij alleen maar verrijkt en geleerd een ander altijd te leren respecteren en alleen te oordelen op zijn daden.
Huidige maatschappijen dwingen de gewone burger constant keuzes te maken, ook op gebied van identiteit. Hierdoor raken sommige mensen met een duale nationaliteit in een identiteitscrisis. Maar ik zeg dat je geen keuze hoeft te maken. Omarm wie je bent en wees trots op je diversiteit, want hoe dan ook je bent uniek.
