Gisteren was de discussie over anoniem solliciteren weer eens los gebarsten. Bij Nieuwsuur zat er iemand te vertellen dat dat dé oplossing zou zijn voor de discriminatie op de arbeidsmarkt. Echter is deze poging al vele malen eerder gedaan. Anoniem solliciteren is zinloos en tijdverdrijf. Er zou eens meer geïnvesteerd moeten worden in duurzamere oplossingen, zoals educatie.
Dus omdat er mensen zijn in Nederland die problemen hebben met de identiteit, huidskleur en afkomst van iemand anders die afwijkt van wat ze zelf zijn, moeten we de identiteit van hen die graag een baan willen onderdrukken en wegstoppen? Is dat wel het juiste signaal dat we afgeven? Is dat niet toegeven aan een racistisch systeem? Beseffen we niet hoe uit de bocht het klinkt dat je je identiteit en je naam moet verbergen en onderdrukken om maar uitgenodigd te worden voor een gesprek? Hiermee straffen we de onderdrukte, in plaats van de onderdrukker. En de eindstand is dat het ook geen effect zal hebben.
Laatst sprak ik de eigenaar van een redelijk groot uitzendbureau in Rotterdam. Hij vertelde mij dat hij een allochtone jongen aan een baan had geholpen bij een groot bedrijf gevestigd in Rotterdam. Hij had het CV van de kandidaat gestuurd naar het bedrijf zonder zijn naam te vermelden. De jongen werd aangenomen op basis van zijn kwaliteiten. Het bedrijf wilde hem leren kennen, dus kreeg de eigenaar van het uitzendbureau de opdracht om ze aan elkaar voor te stellen. Er werd een afspraak gepland en de kandidaat mocht langs gaan bij het bedrijf. Vervolgens vroeg het bedrijf om een kopie van het paspoort van de kandidaat, want hij moest van te voren aangemeld worden anders kon hij het gebouw niet binnen. Kopie werd gemaakt en opgestuurd. Twee uur later wordt de eigenaar van het uitzendbureau gebeld. De mededeling? De jongen hoefde niet meer op gesprek te komen, omdat hij geen Nederlander is. Dat was letterlijk wat er tegen hem werd gezegd. Met andere woorden; hij had een moeilijke achternaam. Aangenomen op basis van kwaliteit en alsnog geweigerd op basis van afkomst en naam ondanks het anoniem solliciteren.
In Nederland zijn we goed geworden om slachtoffers de schuld te geven en echte problemen onder tapijten te schuiven. Dat gaat niet werken.
Het zou veel beter en effectiever zijn als we zouden investeren in de educatie van recruiters en directieleden. Educatie over eigen vooroordelen en hokjesdenken. Bewustwording van eigen gedrag en coaching in hoe je gedrag aan te passen en erop te letten dat je mensen niet negatief bevooroordeeld. Alle werknemers standaard toetsen op vooroordelen en racisme. Want zeker een deel is onderhuidse discriminatie en racisme waar men niet bij stil staat of bewust door heeft. Maar ook educatie beginnend vanaf de basisschool. Het schoolsysteem moet aangepast worden en ‘de wereld als je buren’ moet net zoals maatschappijleer standaard in alle lespakketten zitten.
Educatie voor bewustwording en educatie om kennis te hebben, daar moeten we aan werken in Nederland om het probleem bij de kern aan te pakken. Zodat we dit probleem later niet meer hebben. Anders gaan we steeds weer opnieuw op zoek naar sneeuw om poep te bedekken, echter zal de sneeuw gauw smelten. En ik kan jullie vertellen; sneeuw in de zomer is ver te zoeken en de poep gaat behoorlijk stinken!
