Daar zit je dan. De dag na de allereerste Koningsdag na te denken waar je in hemelsnaam over moet schrijven. Zeer frustrerend kan ik je zeggen. Nog geen richtlijnen van George Arakel ontvangen over waar een column voor Voorbeeld-Allochtoon aan moet voldoen, Wilders die zich koest houdt, geen aanslag door een haatbaard en geen doodgeschoten kaneelkleurige overvallers (ja kaneel- en geen kameelkleurige Medelanders).

Eindelijk heb ik mijn muze voor deze column gevonden, namelijk Zijne Majesteit de Koning Willem-Alexander. De mensen die mij kennen zullen de keuze voor Willem waarschijnlijk niet begrijpen. Dit komt omdat ik omdat ik niks met monarchieën heb. Monarchieën associeer ik met het feodale stelsel (Middeleeuwen) en het koloniale tijdperk (Gouden Eeuw). Een vaag concept uit de prehistorie. Desondanks raak ik geïnspireerd denkend aan de allereerste Koningsdag. Woorden als Willem, Maxima, Westerpark, El Haloef Litsini, Adje en Culturentuin komen in me op.

Bewapend met kipsatéstokjes, wat fruit en blikjes bier wandelen we door de Jordaan (Westerstraat) onderweg via het Frederik Hendrikplantsoen naar het Westerpark. In ons groepje: 2x  Marokko, 1x Turkije, 1x Zwitserland, 3x Nederland. Geen idee waar Brazilië is, Italië is in Canada, Catalonië ziek, Suriname is al in Westerpark, 2x Turkije en 1x Nederland haken later aan. Waar de rest van Marokko is weet ik niet, maar hen zie ik volgende week wel weer. De reis naar het Westerpark verloopt niet zonder slag of stoot. Massa’s mensen op straat die ons tempo vertragen en verleidingen in de vorm van lekker eten en gezellige podia liggen op de loer. Wonder boven wonder overleven we onze epische reis vol gevaren naar het Westerpark.

Bij Westerpark aangekomen zie ik het publiek op een harmonieuze manier losgaan op Adje door de speakers. Geen verzameling van exotische dieren als in een dierentuin, maar een verzameling van mensen met allerlei culturele achtergronden. De hele wereld is daar. Westerpark is voor die dag een culturentuin vol kosmopolieten. Aanleiding voor deze samenscholing is de verjaardag van Zijne Majesteit Willem. Heel Nederland is uitgerukt om de verjaardag van Willem, de Voorbeeld-Allochtoon der Nederlanden, te vieren.

Zoals iedereen weet is volgens de CBS definities koning Willem een Westerse Allochtoon, terwijl koningin Maxima en de prinsessen Niet-Westerse Allochtonen zijn. Volgens diezelfde definities ben ik en bijna mijn gehele vriendengroep Westerse of Niet-Westerse Allochtonen. En aangezien de autochtonen in de groep in de minderheid zijn ten opzichte van de allochtonen, zijn ze volgens de GCY (Güney Cemil Yılmaz) definities automatisch Westerse Allochtonen. Kortom, het is de gemene deler dat we allemaal Allochtonen zijn.

Terwijl ik geniet van de sfeer kijk ik op en zie ik Mo Manager op het podium staan. Hij ziet mij en we groeten elkaar op afstand. Mo is de organisator van El Haloef Litsini (Het Oranje Varken). Vol verwondering kijk ik om mij heen en besef ik wat een Voorbeeld-Allochtoon Mo is. Hij doet iets, wat ons Koningshuis en allerlei politieke en publieke figuren decennialang niet gelukt is. Namelijk continu een culturentuin aan mensen op een harmonieuze manier zich thuis laten voelen in Nederland. De genialiteit waarmee Mo dit doet, zit hem in de simpliciteit. Hij creëert synergie door (straat)culturen en verschillende muziekstromen samen te brengen, want muziek is iets universeels. Muziek doet grenzen vervagen, verbroedert, heelt wonden en voedt onze ziel.

Dan heb ik het. Een eureka moment. Eindelijk weet ik wat mij te doen staat. Het onttronen van  Willem, want waar Willem ons alleen op zijn verjaardag weet te verbroederen, doet Mo dit het hele jaar door. Als we toch in een monarchie moeten leven, dan liever in een monarchie met een koning die in staat is ons in harmonie samen los te laten gaan. Vanaf vandaag zal Mo niet meer als Mo Manager, maar als King Mo door het leven gaan. Hierbij kroon ik met aan mij alle gegeven macht Mo als Koning en Voorbeeld-allochtoon der Nederlanden. En toeval of niet (en ik geloof niet in toeval), net als Willem is ook King Mo op Koningsdag jarig.

 

Yellah, deel a mattie
Cemil Yilmaz
Geboren in Tukkerland (Enschede), van oorsprong Arabisch Turks en een smeltkroes van verschillende culturen. Een mix van culturen die mij verder hebben geholpen in zowel mijn persoonlijke leven als in mijn carrière. Als medeoprichter en bestuurslid van Agora (netwerk voor multiculturele professionals) ben ik dagelijks bezig met het onderwerp de meerwaarde van diversiteit en de manier waarop we optimaal gebruik kunnen maken van de unieke waarden en kwaliteiten van multicultureel talent binnen alle lagen van organisaties. Oprichter van Dr. Silk Road. Een consultancybureau geïnspireerd door de eeuwenoude zijdeweg, wat eeuwenlang verbinding was tussen Oost en West. Zoals Aristoteles al zei: ‘Het geheel is meer dan de som der delen

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in