Naar aanleiding van mijn vorige stuk wil ik dit keer graag een stuk toewijden specifiek aan het woord discriminatie. In dit stuk wil ik graag het woord discriminatie ter discussie stellen. Wat houdt het woord precies in en hoe uit dit zich in de praktijk? Wat kunnen we met z’n allen doen tegen discriminatie en zal er ooit een tijd komen dat het stopt?

Voor veel mensen heeft het woord een negatieve lading. Veel mensen ervaren discriminatie (hoe zij het beleven) in het dagelijks leven en dit dragen ze een hele lange tijd mee in hun leven. Echter maakt niet iedereen discriminatie mee, wat weer zorgt voor verdeeldheid. We houden er verschillende meningen op na en niet iedereen gelooft in het feit dat discriminatie in elke sector voorkomt.

Naast het feit dat discriminatie natuurlijk ook ‘positief’ kan zijn, vind ik zelf dat discriminatie veel vaker een negatieve lading bevat dan een positieve. In het dagelijks leven komt het ook helaas veel vaker op een negatieve manier voor en kan het veel schade aanrichten. En toch… ook al hebben we allemaal een eigen visie op discriminatie, wanneer plaats je iets onder discriminatie? Is het woord voor iedereen gelijk en moet iedereen hetzelfde erbij voelen of denken?

Neem nou bijvoorbeeld ‘positieve discriminatie’, wanneer is er sprake van positieve discriminatie? Ik weet bijvoorbeeld dat bedrijven een percentage aan allochtone werknemers moeten hebben. Veel mensen vinden dit ‘positieve discriminatie’, maar om heel eerlijk te zijn weet ik niet of dit positief is. Moet ik me gezegend voelen als allochtoon dat ik in een bedrijf word aangenomen vanwege mijn allochtoniteit (ik weet dat het geen woord is voor de betweters onder ons) of moet ik mezelf eigenlijk anders vinden en gediscrimineerd voelen op negatieve manier, omdat ik een allochtoon ben en word aangenomen? Voor mij geldt het laatste.

Het is een tijd waarin talent niet meer uitmaakt, het gaat er niet meer om hoe goed iemand is in wat hij/zij doet. Het is geen tijd van talent meer en of dit ooit wel is geweest, durf ik ook niet met zekerheid te zeggen. Als ik word aangenomen, wil ik aangenomen worden omdat iemand interesse heeft in mij als persoon, gelooft in mijn kunnen en mijn talenten en mij niet beoordeelt vanwege mijn afkomst ondanks dat ik gewoon hier geboren en getogen ben.

Ik heb me vaak gemengd in discussies, uitzichtloze discussies waar geen eind aan komt. Mensen die beweren dat discriminatie niet bestaat. Mensen die beweren dat racisme niet meer van deze tijd is. Is dit kortzichtigheid of ontkenning? Veel mensen vergelijken verschillende situaties met elkaar, dat wat de ene niet voelt of meemaakt betekent niet dat het voor iedereen zo is. Je kan appels toch ook niet met peren vergelijken, terwijl ze beide stukken fruit zijn?

Wat kunnen we tegen discriminatie doen? Veel mensen die discriminatie intens meemaken laten hun stem horen. We schrijven om mensen het gevoel te geven dat ze niet alleen zijn. Om ze duidelijk te maken dat ze niet de enige zijn die dit soort problemen hebben. We schrijven om mensen te laten identificeren met een tekst. We schrijven om mensen een gevoel te bezorgen dat enigszins positief kan zijn. Dit is positiviteit en dit willen wij uitdragen. Dit willen wij als Voorbeeld Allochtonen bereiken en met een ieder die ons in deze strijd tegen het negatieve steunt, zal de wereld een klein beetje beter worden.


Op de hoogte blijven van meer columns? Like ons dan op facebook en volg ons op twitter.


Yellah, deel a mattie
Bita Ramezani
Geboren in Dordrecht, van origine Perzisch. Studeert Bestuurskunde aan de Radboud Universiteit Nijmegen en houdt van mode. Een doorzetter, ambitieus en altijd erg nieuwsgierig. Wil graag het onmogelijke mogelijk maken door het glas half vol te zien. De maatschappij observeren doet ze elke dag om zo het leven beter te kunnen begrijpen en mensen te kunnen helpen. Doorzetten en niet opgeven zijn haar motto's in het leven. Een trotse allochtoon in hart en nieren.

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in