Je hoeft niet super slim te zijn om te begrijpen dat het gegeven van de economische crisis een van de belangrijke redenen is van de toename van racisme en wie heeft die crisis veroorzaakt? Dat zijn de banken en multinationals die uiteindelijk de touwtjes in de handen hebben en daarmee ook het beleid van de politiek bepalen.

In de tijd dat rijken steeds rijker en armen steeds armer worden, is de kans op sociale onrust heel groot. Om die sociale onrust, die uiteindelijk de positie van de overheid in gevaar kan brengen, te voorkomen, heb je als overheid trucs nodig. Een klassieke truc van alle tijden is, wanneer er iets fout gaat, het wijzen naar andere bevolkingsgroepen. Deze truc leidt de aandacht van boze burgers af van machthebbers.

Politieke clowns
De overheid gebruikt in onze tijd de zogenaamde politieke clowns om woede van boze burgers in de richting van allochtonen te sturen, zoals clowns in het circus die tijdens pauzes de aandacht van het publiek op zichzelf vestigen. De truc van de clowns werkt heel goed, want het publiek kijkt niet naar wat er in werkelijkheid achter het podium gebeurt, maar kijkt naar de clowns. In Nederland weten wij wie de hoofd politieke clown is. Het publiek dat zijn aandacht aan deze politieke clown schenkt, beseft niet dat ze slachtoffer zijn van een politiek spel van degenen die de touwtjes in de handen hebben.

Sarcasme
Als ik het beeld bij de gemiddelde Nederlander over moslims probeer te beschrijven, dan zou ik op het volgende uitkomen: “Een stelletje bebaarde mannen die hun vrouwen onderdrukken, waarbij de vrouwen alleen bezig zijn in het huishouden en regelmatig worden geslagen door hun mannen. Ja, natuurlijk ben ik nog iets vergeten: ze pikken onze banen in, maar ze zijn allemaal uitkering trekkers…”
Ondanks mijn sarcasme schets ik hier toch echt bekende gedachten. Echter als ik vanuit de ogen van een gemiddelde moslim de Nederlanders probeer te beschrijven, dan kom ik op het volgende uit: “Een stelletje kieskeurige homo’s en lesbiennes die het over alles hebben wat vaststaat en niet vaststaat, een luxe mening. Ze zijn nooit tevreden en zeuren over alles.”

En natuurlijk kunt je hiertegen bezwaar maken en zeggen: “ik ben ook moslim, ik zou nooit mijn vrouw onderdrukken of slaan.” De andere kant oordeelt dan: “Die zijn zeker in de war.” Of je zou zeggen dat niet alle Nederlanders te kieskeurig zijn. De andere kant oordeelt dan weer: “hoe kunnen ze niet te kieskeurig zijn, ze trouwen, scheiden tien keer per jaar, maar zijn uiteindelijk toch alleenstaand.” En natuurlijk, beide kanten noemen zichzelf verstandige mensen.
Er zijn dus enorme spanningen binnen onze samenleving en het verstand weet daar geen raad mee. In het verstand zitten allemaal ideeën die daar ingepompt zijn door de media en de mensen achter de schermen die de echte touwtjes in handen hebben.

Lessen
De geschiedenis herhaalt zich, totdat we leren van de lessen die we nodig hebben om ons pad te veranderen. Hebben wij mensen iets van de geschiedenis van de afgelopen tienduizend jaar geleerd? Ik denk het niet. Ja we hebben nu smartphones en Facebook, maar wat is ons uiteindelijke doel?
De verstandige mannetjes van de grote politiek hoor ik vaak zeggen: “Dat doen wij voor de volgende generaties,” maar niemand van deze zogenaamde verstandige mensen denkt diep genoeg na. Als wij zo door gaan met onze manieren van oplossingen zoeken, hoeveel generaties kan onze planeet dan nog aan?

Wij beginnen al te vergeten wat fascisten in de tweede wereldoorlog gedaan hebben. Hebben wij, verstandige mensen, nagedacht over het feit dat elke daad een eindeloos effect heeft? Toen bijvoorbeeld de burgemeester van Rotterdam, een verstandig mannetje binnen de politiek, toen hij “rot op” riep, dacht waarschijnlijk alleen aan zijn baantje als burgemeester. De populistische toon van dit soort verstandige mannetjes die dingen roepen als: “minder Marokkanen” of “rot op,” zijn onderdeel van het probleem, maar niet van de oplossing.

Ik hoop oprecht dat we allemaal ook naar ‘onszelf’ gaan kijken en ons afvragen waarom deze dingen helaas nog steeds gebeuren.. ‘verbeter de wereld en begin bij jezelf!’

Yellah, deel a mattie
Dawud Pirzad
Komt uit Afghanistan. Heeft geschiedenis gestudeerd. In het jaar 2000 vluchtte hij naar Nederland. Schreef de roman De Laatste Prins van Kafiristan in 2012 over de politieke intriges van de grootmachten in Afghanistan. Het schrijven is altijd zijn politieke middel geweest.

2 REACTIES

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in