De frustrerende vragen over de ramadan

Vandaag had ik een afspraak. Daar aangekomen vraagt de vriendelijke dame of ik iets wil drinken.

“Koffie?”
-Nee hoor, dank u wel..
“Thee misschien?..”
– Nee hoor dank u wel, ik hoef echt niets te drinken..
“We hebben ook koud water hoor als u dat wil, het is warm vandaag..”
– Nee dank u, ik hoef echt niets hoor..

Ik voelde het al aankomen maar ergens had ik nog een beetje hoop. Ze keek me indringend aan en fronste met haar wenkbrauwen. Ze keek moeilijk.. Ik zag haar denken en toen gooide ze het er eindelijk uit.. Binnen no time viel het kwartje en gebeurde datgene waar ik zo voor vreesde:

“Och jaaaaaaaaaaa, maar natuuuuuuuuuuuurlijk! U doet natuuuuuurlijk mee met de Ramadddddannn! Och sorry, hoe kon ik dat nou vergeten, neem het me niet kwalijk hoor meneer..”

En dat was dus het begin van een hoop ellende op een lege maag.

“Vindt u het niet moeilijk om de hele dag niets te eten?..”
“Mogen jullie ook niets drinken…?”
“Hoe zit het dan met dit warme weer dat is toch niet gezond, u moet toch vocht binnen krijgen?..”
“Nou ja water heb je overal, ook arme mensen drinken water toch?..”

Grrrrrrrrrrr, ik gaf beleefd antwoord op al haar vragen, maar ze bleef maar door tetteren. Al slurpend aan haar kopje thee, bleef ze de ene na de andere vraag op me afvuren..

“Hoe laat mag u vandaag eten”
“Och jeetje, nee, zo laat?”
“Maar wie bepaalt dat dan?”
“En als u nou stiekem iets eet dan?”
“Ook geen kauwgum?
“Maar kauwgum slik je toch niet door, dat is toch geen voedsel?”
“Ik heb ooit gelezen dat jullie geen geslachtsgemeenschap mogen hebben in de ramadan, klopt dat?”

Mijn geduld werd hier zwaar op de proef gesteld en ik moest hier gewoon weg, en snel ook! Ik bleef haar vriendelijk aankijken, maar mijn hoofd werd zwaar, mijn handen begonnen te tintelen en ik kreeg overal jeuk. Ik zat gewoon niet meer lekker op die stoel..

“Heeft u nu geen honger dan?”
“Ook geen dorst?”
“Straks gaat u zeker heel veel eten hè..?”
“Wattttt zegt u me daar? Eet u pas om 22:00 uuuuuuurrr?”
“Naaaaa dat is echt gewoon een hele dag, ik zou echt doodgaan hoor..”

Ik trok het niet meer en langzaamaan merkte ik dat er vanuit mijn tenen agressieaanvallen begonnen op te borrelen. Met een lege maag, een droge mond en een laag suikergehalte kan het heel snel omslaan..

[ Ik ben ook altijd de Sjaak.. ]

Toen kwam de hamvraag:

“Maar waarom mag u dan geen geslachtsgemeenschap hebben, dat is toch geen voedsel?..”

Ik kreeg het benauwd, stoom kwam uit mijn oren en het werd wit voor mijn ogen. In een laatste waas zag ik mijn handen richting haar keel gaan. In mijn hoofd speelde zich een horror scenario af met haar in de hoofdrol, een zaag, een boormachine en bloed, heel veel bloed.. Maar nee, dat kon ik natuurlijk niet maken. Ik ben tenslotte vastende..

Oké, gewoon beleefd blijven, dacht ik bij mezelf..

Ik probeerde haar netjes alles uit te leggen en plots, ineens raakten we in een heel leuk gesprek over het geloof. Mijn geloof, haar geloof en de verschillen en/of overeenkomsten. Zij vertelde over de kerk en ik over de moskee, zij over Jezus en ik over Isa, zij over Pasen en ik over el-Eid.

Ik begon ineens haar interesse te waarderen en ik besefte dat ik het haar niet kwalijk kon nemen, net zoals zij het mij niet kwalijk kon nemen dat ik weinig over haar geloof weet.

Voor ons lijken het altijd irritante nutteloze vragen, maar voor haar waren dat geen nutteloze vragen. Wij zouden misschien ook ‘domme’ vragen stellen als ons iets totaal onbekend is. Ik zou het dan ook fijn vinden als iemand toch de tijd zou nemen om mij uitleg te geven over datgene wat mij volkomen vreemd is.

#Ja, mensen moeten wat vaker met elkaar in gesprek gaan! Van mens tot mens. Dat zou namelijk een hoop misverstanden schelen! #OneLove