In mijn laatste column schreef ik waarom ik de afgelopen twee jaar stil was, kondigde ik aan dat ik weer begin met schrijven en dat ik Voorbeeld Allochtoon weer herpak. Ook heb ik verteld dat ik met een nieuwe koers terug kom. In deze column wil ik uitleggen wat deze nieuwe koers inhoud. 

Voordat ik alles stil legde twee jaar geleden hadden we een duidelijk geluid. We waren voornamelijk aan het aankaarten waar het mis gaat op de arbeidsmarkt en de samenleving, met betrekking tot racisme, discriminatie en uitsluiting. We lieten ook regelmatig zien waar het wél goed ging. We reageerden op actualiteiten en lieten van ons horen als we het ergens mee oneens waren. Onze voornaamste focus was diversiteit op de arbeidsmarkt. Bedrijven binnen komen, op deuren kloppen om ze te openen. Dat deden we met onze columns, met onze artikelen en met de seminars die we organiseerden op de Zuidas in Amsterdam. Met dat laatste zijn we (voorlopig) helemaal gestopt. De rest krijgt een nieuwe wending en een nieuw doel.  

Oude koers
Terwijl voorheen mijn focus, en die van het platform, was om meer diversiteit op de arbeidsmarkt te realiseren en deuren van bedrijven te openen laat ik dat nu volledig los. Er zullen vast nog wel artikelen of columns daarover verschijnen op ons platform maar het doel om diversiteit binnen bedrijven te krijgen laat ik vanaf nu volledig aan anderen over. Ikzelf voel ik er niets meer voor. Eigenlijk interesseert het me niet meer of witte bedrijven kleur willen toelaten in hun bedrijf of niet. Ze doen maar lekker. Van mij mogen ze zo wit worden dat ze bleek zien. Ik accepteer wat is en laat het los. Vanaf nu hebben witte bedrijven mijn zegen om wit te zijn en te blijven. Ik verlaat het diversiteit theater. Hoe witter en racistischer die bedrijven worden, hoe beter. Ik heb zelf een aantal mensen in dienst die door uitsluiting niet aan de bak kwamen maar die erg getalenteerd zijn en harde werkers. Dankzij die racistische bedrijven heb ik ze nu in dienst. Dank jullie wel! En als die bedrijven de mist ingaan, zullen we er vast weer over schrijven maar niet meer met als doel om ze te veranderen. 

Als spreker zal ik nog wel over het thema spreken, maar inmiddels meer vanuit mijn ervaring als werkgever. Niet vertellen wat bedrijven moeten doen maar vertellen wat ik als werkgever doe en wat werkt. 

Nieuwe koers
In plaats van mij te richten op de arbeidsmarkt vanuit het oogpunt om werknemers/werkzoekenden te helpen bedrijven binnen te komen wil ik me vanaf nu focussen op werkgevers creëren. Ik wil me vanaf nu focussen op ondernemerschap. Onafhankelijk zijn/worden. Allochtonen juist helpen om een eigen bedrijf op te zetten in plaats van een bedrijf proberen binnen te komen. Met andere woorden: ik stop met op deuren te kloppen en begin vanaf nu deuren te creëren. En dat wil ik op twee manieren bereiken: 1) door zelf een deur te worden, 2) anderen te helpen om ook een deur te worden. Ik ben zelf bijna een jaar werkgever van 10 werknemers; het is bevrijdend. Dat gun ik iedereen. Zowel als schrijver als spreker ga ik me meer focussen op het onderwerp ondernemen.

Dit is dan ook een officiële aankondiging: ik stop met diversiteit op te eisen bij bedrijven. Ik verlaat diversiteitsland en ga me focussen op meer diversiteit onder werkgevers in plaats van werknemers. Ondernemerschap is vanaf nu mijn antwoord op racisme.


Volg ons:

 

Yellah, deel a mattie

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in