Als je in Nederland het label immigrant/allochtoon draagt (of je dit nou bent of niet), vecht je een zware strijd om waardig behandeld te worden. Je wilt niet zomaar getolereerd worden, je wilt ook geaccepteerd en gewaardeerd worden.
Frantz Fanon, anti-koloniaal denker en schrijver, laat al in 1950 zien dat waardigheid goed begrepen moet worden:
“Dignity is not located in seeking equality with the white man and his civilization: it is not about assuming the attitudes of the master who has allowed his slaves to eat at his table.”
Fanon spreekt hier specifiek over de niet-blanke mens die ooit tot slaaf gemaakt was. Waardigheid voor deze persoon betekent niet dat hij of zij zich zonder te klagen aanpast aan de heersende cultuur. Nee, waardigheid betekent dat deze persoon de kans krijgt om te zijn wie hij of zij wilt zijn, een identiteit met meerdere facetten, met diepere lagen, contradicties, manier van doen en denken. It is about being true to one’s Self, aldus Fanon. Dit geldt voor iedereen die in een minderheidspositie zit of wordt gezet.
Het recht om te zijn wie je bent, wordt veel Nederlandse burgers ontzegt. De Nieuwe Nederlander/allochtoon is wel Nederlander, maar hij is ook nieuw. Hij weet nog niet helemaal hoe het hier gaat, want hij is er pas net. De Marokkaanse Nederlander is wel Nederlands, maar toch zéker ook Marokkaan en automatisch een probleem. De Nederlandse moslim heeft mogelijk banden met IS(IS), want hij is moslim. Hij moet zich snel distantiëren van een groep waar hij nooit onderdeel van is geweest. Wie protest wilt aantekenen mag dat alleen doen op de daarvoor aangewezen plekken, daar waar niemand het protest ziet.
En zoals een ‘onschuldig’ feest mij heeft geleerd: de donkere man of vrouw die zijn of haar pijn uitspreekt, begaat een fout. De donkere mens met een uitgesproken, afwijkende mening begaat een fout. Waarom pas je je niet aan? Waarom luister je niet? Waarom ben je niet stil? We hebben je al getolereerd, waarom vraag je nog meer? Wees stil. Zit. Af. Wees braaf. Dat is de veelvoorkomende reactie op een persoon die zijn minderheidspositie niet langer accepteert. De man of vrouw die vecht voor het recht om te zijn wie hij of zij is, wordt terecht gewezen. Afgevoerd in een politiebus. Een afwijkende mening hebben mag niet als het om een ‘onschuldig’ kinderfeest gaat.
Het kinderfeest is niet onschuldig en Nederland als land ook niet. We zouden moeten toewerken naar een toekomst waar iedere Nederlandse burger een menswaardig bestaan kan leiden, maar we blijven vast zitten in een verschrikkelijke situatie. De vooruitgang is magertjes omdat de pro-blackface fanatici afwijkende meningen op afschuwelijke wijze degraderen tot irrelevant en onzinnig. Allochtone critici zijn het Nederlanderschap niet waardig.
Geen racisme in Nederland? Think again.
Op de hoogte blijven van meer opinies? Like ons dan op facebook en volg ons op twitter.
