Beste Henk en Janny Kooiman uit de polder,
Afgelopen maandagavond las ik jullie verhaal bij de NOS en zag ik daarna een item over jullie bij Nieuwsuur over jullie angst. Naar aanleiding daarvan wil ik jullie deze open uitnodiging sturen en hoop van harte dat jullie die aannemen.
De kop van de NOS maakte duidelijk dat jullie bang zijn dat iedereen straks in Nederland een hoofddoekje moet gaan dragen. Dat trok mijn aandacht. Niet omdat ik een moslim ben, maar omdat ik, net als u, een bezorgde burger ben en graag wil dat het goed gaat met Nederland en dat we in vrijheid kunnen blijven leven in dit land.
Toen ik me verdiepte in jullie verhaal kwam er ook naar voren dat jullie bang zijn voor de komst van vluchtelingen. “Straks nemen ze het hier over,” zei u, meneer Kooiman. Meteen erachteraan gaf u wel aan dat u geen last heeft van vluchtelingen of moslims. Bij u wonen er geen moslims en wat vluchtelingen betreft is het ook erg minimaal. Toen de verslaggever u vroeg of u moslims of vluchtelingen persoonlijk kende, was uw antwoord nee. U gaf aan dat het journaal uw bron is voor de angst die u en uw vrouw koesteren. Door uw angstgevoelens, zo vertelde u, bent u dit jaar van plan om op de PVV te stemmen. In de hoop dat de PVV iets met uw angst zal doen.
Uiteraard begrijp ik uw angst. Als ik mij verplaats in jullie situatie (geen moslims kennen, geen vluchtelingen kennen en het journaal als bron hebben) dan zou ik vast en zeker dezelfde gevoelens hebben als u.
Kijk, ik ben zelf als vluchteling naar Nederland gekomen. Na drie jaar asiel hebben mijn zus, mijn moeder en ik te horen gekregen dat we mochten blijven. Daarna ben ik de typische allochtone jongen geworden die u op het journaal ziet en waarvoor u zo bang bent. Inmiddels is alles veranderd en ben ik veranderd. Heb ik een bedrijf, heb ik een boek geschreven en heb ik nu mijn eigen theatershow. Ik wil u en uw vrouw graag uitnodigen voor mijn Voorbeeld Allochtoon theatershow op 23 februari in Almere en bied ik jullie twee vrijkaarten aan. Niet alleen ik vertel dan iets, maar ook tweede en derde generatie allochtonen. Ook vrouwen met hoofddoek vertellen een verhaal. Tijdens de pauze eten we pannenkoeken, uiteraard trakteer ik.
Ik wil jullie uitnodigen zodat jullie kennis maken en het journaal niet als enige bron hebt zodat jullie je angsten en keuzes wel overwogen kunt nemen. Het enige wat ik graag wil is dat u komt, de verhalen aanhoort en ontmoet. Ikzelf, en ook de anderen, zullen u niet proberen te overtuigen om iets wel of niet te doen. Het enige wat we willen is u een verhaal vertellen met onze theatershow en uw verhaal aanhoren. Het enige wat we willen is ontmoeten en elkaar leren kennen. Dat is alles.
Mocht u mijn aanbod willen aannemen, wat ik van harte hoop, dan kunt mij mailen op info@voorbeeld-allochtoon.nl.
Hopelijk tot de 23e!
Volg ons:
